1986-12-06zm.:Dz.U.86.42.204
1999-01-01zm.wyn.z:Dz.U.98.106.668

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW

z dnia 23 kwietnia 1963 r.

w sprawie prowadzenia rejestru zabytków i centralnej ewidencji zabytków.*

(Dz. U. z dnia 6 maja 1963 r.)

Na podstawie art. 17 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48) zarządza się, co następuje:
 

§ 1. 1. Artykuły powołane w rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach (Dz. U. Nr 10, poz. 48).

2. (1) Określenie wojewódzki konserwator zabytków oznacza się w dalszych przepisach rozporządzenia skrótem "konserwator".

§ 2. (2) Konserwator prowadzi rejestr zabytków znajdujących się na terenie województwa oraz przygotowuje i aktualizuje dokumentację dóbr kultury i zabytków dla centralnej ewidencji zabytków.

§ 3. Rejestr zabytków, zwany w dalszych przepisach rozporządzenia "rejestrem", dzieli się na: dział A - Zabytki Nieruchome i dział B - Zabytki Ruchome.

§ 4. Każdy dział rejestru powinien zawierać następujące dane:

1)numer kolejny wpisu,
2)datę i numer decyzji o wpisaniu lub skreśleniu zabytku z rejestru oraz oznaczenie organu, który wydał decyzję; w razie zaskarżenia decyzji wpisuje się do rejestru również datę wniesienia odwołania oraz datę i numer decyzji instancji odwoławczej: w razie uchylenia decyzji wpis należy skreślić czerwonym atramentem,
3)wzmiankę, komu i kiedy doręczono decyzję,
4)krótki opis zabytku,
5)(3) miejsce (miejscowość, gmina), w którym znajduje się zabytek, a dla zabytku nieruchomego także opis jego granic; jeżeli nieruchomość ma urządzoną hipotekę - numer lub nazwę księgi wieczystej (hipotecznej),
6)imię, nazwisko i adres właściciela, posiadacza lub użytkownika zabytku,
7)rubrykę "uwagi", w której wpisuje się inne dane istotne dla zabytku.
 

§ 5. 1. (4) Rejestr powinien być prowadzony w formie księgi. W ramach działu A rejestru może być prowadzona odrębna księga dla zabytków archeologicznych.

2. Do rejestru prowadzi się alfabetyczny skorowidz oraz w zależności od potrzeb inne rodzaje skorowidzów.
 

§ 6. 1. Dla każdego zabytku wpisanego do rejestru prowadzi się zbiór dokumentów, opatrzony numerem rejestru.

2. Zbiór dokumentów powinien w szczególności zawierać:

1)(5) decyzję o wpisaniu dobra kultury do rejestru,
2)kartę ewidencyjną,
3)dokumentację ikonograficzną i fotograficzną,
4)dokumentację historyczną,
5)dokumentację inwentaryzacyjną i rysunkową,
6)dokumentację prawną,
7)akta dotyczące przeprowadzonych robót konserwatorskich,
8)zestawienie ponoszonych nakładów na roboty konserwatorskie z podaniem źródeł finansowania,
9)inne dokumenty i korespondencję, mające znaczenie dla zabytku.

3. Jeżeli konserwator prowadzi oddzielne zbiory dokumentów ikonograficznych, historycznych, inwentaryzacyjnych, fototekę lub inne - zamiast dokumentów wymienionych w ust. 2 pkt 3-5 należy zamieścić odsyłacz do odpowiednich zbiorów.
 

§ 7. (6) Do rejestru wpisuje się dobra kultury nieruchome, ruchome oraz kolekcje na podstawie decyzji, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy.
 

§ 8. 1. (7) Decyzja o wpisaniu dobra kultury do rejestru powinna zawierać oprócz danych wymienionych w art. 107 § 1 Kodeksu Postępowania Administracyjnego pouczenie o skutkach tego wpisu.

2. Decyzję doręcza się właścicielowi, użytkownikowi lub posiadaczowi dobra kultury wpisanego do rejestru.
 

§ 9. 1. (8) Odpis decyzji konserwatora o wpisaniu dobra kultury do rejestru przesyła się jednostce organizacyjnej prowadzącej centralną ewidencję zabytków, a ponadto terenowemu organowi administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia podstawowego, właściwemu ze względu na miejsce znajdowania się zabytku.

2. Jeżeli decyzję o wpisaniu dobra kultury do rejestru wydał Minister Kultury i Sztuki, przesyła się ją właściwemu konserwatorowi do wykonania.
 

§ 10. 1. Skreślenie zabytku z rejestru następuje na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy.

2. O decyzji skreślenia zabytku czyni się wzmiankę w rejestrze w rubryce "uwagi". Ponadto cały wpis przekreśla się czerwonym atramentem.
3. O skreśleniu zabytku z rejestru zawiadamia się zainteresowane osoby i instytucje.
 

§ 11. (9) O wpisaniu do rejestru albo skreśleniu z rejestru zabytku nieruchomego ogłasza się w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

§ 12. Rejestr należy uzupełnić bieżąco, wprowadzając zmiany mające istotne znaczenie dla zabytku.

§ 13. (10) 1. Centralna ewidencja zabytków jest zbiorem dokumentacji ewidencyjnej zabytków nieruchomych, ruchomych i kolekcji z poszczególnych województw. Dobro kultury zostaje objęte centralną ewidencję zabytków po wstępnym zakwalifikowaniu przez konserwatora do wpisu do rejestru zabytków, jego udokumentowaniu i przekazaniu dokumentacji jednostce organizacyjnej prowadzącej centralną ewidencję zabytków. Centralna ewidencja zabytków nie obejmuje zabytków znajdujących się w muzeach i bibliotekach oraz zabytków wchodzących do narodowego zasobu archiwalnego.

2. Zbiór dokumentacji ewidencyjnej centralnej ewidencji zabytków obejmuje:

1)ewidencję miast zabytkowych,
2)ewidencję zabytków architektury i budownictwa,
3)ewidencję zabytków ruchomych,
4)ewidencję zabytków techniki,
5)ewidencję stanowisk archeologicznych,
6)ewidencję parków i ogrodów zabytkowych,
7)ewidencję cmentarzy zabytkowych,
8)inne rodzaje ewidencji - według wzorów zatwierdzanych przez jednostkę organizacyjną prowadzącą centralną ewidencję zabytków.

3. Centralną ewidencję zabytków prowadzi Ministerstwo Kultury i Sztuki - Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków.
4. Minister Kultury i Sztuki może powierzyć prowadzenie centralnej ewidencji zabytków Ośrodkowi Dokumentacji Zabytków w Warszawie.
5. Minister Kultury i Sztuki określi szczegółowe zasady prowadzenia centralnej ewidencji zabytków.
 

§ 14. Tracą moc:

1)rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 17 lipca 1928 r. o prowadzeniu rejestru zabytków (Dz. U. Nr 76, poz. 675),
2)rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 14 stycznia 1947 r. w sprawie rejestracji dzieł sztuki plastycznej oraz przedmiotów o wartości artystycznej, historycznej lub kulturalnej (Dz. U. Nr 34, poz. 155, Nr 55, poz. 303 i z 1951 r. Nr 23, poz. 181).
 

§ 15. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1963 r.